news

Tańszy, szybszy test na COVID-19 jest pilny i konieczny

October 8, 2020

Naukowcy z Karolinska Institutet opracowali metodę szybkiego, taniego, ale dokładnego badania w kierunku zakażenia COVID-19.Metoda upraszcza i uwalnia testowanie od kosztownych etapów reakcji, umożliwiając rozbudowę diagnostyki.To sprawia, że ​​metoda jest szczególnie atrakcyjna w miejscach i sytuacjach o ograniczonych zasobach.Jest równie interesujący w przypadku powtarzanych testów i przenoszenia zasobów z drogiej diagnostyki do innych części łańcucha opieki.Badanie zostało opublikowane wNature Communications.

„Zaczęliśmy pracować nad kwestią opracowania łatwo dostępnej metody testowania, gdy tylko zobaczyliśmy rozwój w Azji i południowej Europie, zanim sytuacja osiągnęła punkt kryzysowy w Szwecji” - mówi główny badacz Bjorn Reinius, kierownik badań w Departamencie Medical Biochemistry and Biophysics at Karolinska Institutet.„Nasza metoda została skutecznie ukończona już pod koniec kwietnia, a następnie udostępniliśmy wszystkie dane bezpłatnie online”.

Rozprzestrzenianie się nowego koronawirusa pod koniec 2019 roku w chińskim regionie Wuhan szybko przerodziło się w globalną pandemię.Stosunkowo wysoki wskaźnik transmisji i duża liczba bezobjawowych infekcji doprowadziły do ​​ogromnego, ogólnoświatowego zapotrzebowania na szybkie, niedrogie i skuteczne testy diagnostyczne, które można by przeprowadzić zarówno w warunkach klinicznych, jak i nieklinicznych.

Ustalone testy diagnostyczne dla COVID-19 opierają się na wykrywaniu wirusowego RNA w próbkach pacjentów, takich jak wymazy z nosa i gardła, z których cząsteczki RNA muszą być następnie ekstrahowane i oczyszczane.Oczyszczanie RNA jest głównym wąskim gardłem w procesie testowania, wymagającym dużej ilości sprzętu i logistyki, a także drogich związków chemicznych.

Uproszczenie obecnych metod bez znaczącego pogorszenia ich dokładności oznacza, że ​​można przeprowadzić więcej i szybciej testów, co pomogłoby zmniejszyć szybkość transmisji i ułatwić opiekę na wcześniejszym etapie.

Międzywydziałowa grupa badawcza w Karolinska Institutet opracowała obecnie metody, które całkowicie omijają procedurę ekstrakcji RNA, dzięki czemu po inaktywacji próbki pacjenta za pomocą ogrzewania, co powoduje, że cząsteczki wirusa nie są już zakaźne, mogą przejść bezpośrednio do reakcja diagnostyczna, która wykrywa obecność wirusa.

Zdaniem naukowców najważniejszymi kluczami do sukcesu metody są zarówno powyższa procedura inaktywacji wirusów, jak i nowa receptura roztworu służącego do pobierania i transportu materiału próbki pobranego od pacjentów.

„Zastępując bufor do pobierania prostymi i niedrogimi preparatami buforowymi, możemy umożliwić wykrywanie wirusów z wysoką czułością bezpośrednio z oryginalnej próbki klinicznej, bez żadnych etapów pośrednich” - mówi dr Reinius.

Instytucje i grupy badawcze na całym świecie wykazały duże zainteresowanie tą metodą od czasu opublikowania pierwszej wersji artykułu naukowego na serwerze preprint medRxiv.Artykuł został przeczytany ponad 15 000 razy, zanim jeszcze został zrecenzowany przez innych badaczy w tej dziedzinie i oficjalnie opublikowany wNature Communications.

„Dzięki niskim kosztom i prostocie metody staje się ona szczególnie atrakcyjną opcją w miejscach i w sytuacjach o ograniczonych zasobach, ale pilna potrzeba przeprowadzenia testów na obecność COVID-19”, mówi i dodaje: „Z pewnością chciałbym zobacz, że ten test był również stosowany w Szwecji, na przykład do tanich okresowych badań osób bezobjawowych w celu wyeliminowania rozprzestrzeniania się infekcji ”.

Badanie zostało dofinansowane z grantów Fundacji Wallenberga w ramach Krajowego Programu Badawczego COVID-19 SciLifeLab / KAW oraz Fundacji Ragnara Soderberga.

Publikacja: „Masowe i szybkie testy na COVID-19 są możliwe dzięki bezekstrakcyjnemu testowi SARS-CoV-2 RT-PCR”.Ioanna Smyrlaki *, Martin Ekman *, Antonio Lentini, Nuno Rufino de Sousa, Natali Papanicoloau, Martin Vondracek, Johan Aarum, Hamzah Safari, Szaman Muradrasoli, Antonio Gigliotti Rothfuchs, Jan Albert, Bjorn Hogberg i Bjorn Reinius #.(* równy wkład, # autor do korespondencji)

Nature Communications, online 23 września 2020 r., doi: 10.1038 / s41467-020-18611-5.